وَالْفَجْرِۙ١وَلَيَالٍ عَشْرٍۙ٢وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِۙ٣وَالَّيْلِ اِذَا يَسْرِۚ٤هَلْ ف۪ي ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذ۪ي حِجْرٍۜ٥اَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍۙۖ٦اِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِۙۖ٧اَلَّت۪ي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِۙۖ٨وَثَمُودَ الَّذ۪ينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِۙۖ٩وَفِرْعَوْنَ ذِي الْاَوْتَادِۙۖ١٠اَلَّذ۪ينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِۙۖ١١فَاَكْثَرُوا ف۪يهَا الْفَسَادَۙۖ١٢فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍۙۖ١٣اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِۜ١٤
فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ رَبُّهُ فَاَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَكْرَمَنِۜ١٥وَاَمَّٓا اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَهَانَنِۚ١٦كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَت۪يمَۙ١٧وَلَا تَحَٓاضُّونَ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۙ١٨وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ اَكْلاً لَماًّۙ١٩وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُباًّ جَماًّۜ٢٠كَلَّٓا اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكاًّ دَكاًّۙ٢١وَجَٓاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفاًّ صَفاًّۚ٢٢وَج۪ٓيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۜ٢٣يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي قَدَّمْتُ لِحَيَات۪يۚ٢٤فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُٓ اَحَدٌۙ٢٥وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُٓ اَحَدٌۜ٢٦يَٓا اَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُۗ٢٧اِرْجِع۪ٓي اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةًۚ٢٨فَادْخُل۪ي ف۪ي عِبَاد۪يۙ٢٩وَادْخُل۪ي جَنَّت۪ي٣٠
Bismillahir rahmanir rahim.
-
- Vel fecr.
- Ve leyalin aşr.
- Veş şef’ı vel vetr.
- Vel leyli iza yesr.
- Hel fi zalike kasemun lizi hicr.
- E lem tere keyfe feale rabbuke bi ad.
- İreme zatil ımad.
- Elleti lem yuhlak misluha fil bilad.
- Ve semudelleziyne cabussahre bil vad.
- Ve fir avne zil evtad.
- Ellezine tagav fil bilad.
- Fe ekseru fihel fesad.
- Fe sabbe aleyhim rabbuke sevta azab.
- İnne rabbeke le bil mirsad.
- Fe emmel insanu iza mebtelahu rabbuhu fe ekremehu ve na’amehu fe yekulu rabbi ekremen.
- Ve emma iza mebtelahu fe kadere aleyhi rızkahu fe yekulu rabbi ehanen.
- Kella bel la tukrimunel yetim.
- Ve la tehaddune ala taamil miskin.
- Ve te’kulunet turase eklen lemma.
- Ve tuhıbbunel male hubben cemma.
- Kella iza dukketil ardu dekken dekka.
- Ve cae rabbuke vel meleku saffen saffa.
- Ve cie yevmeizin bi cehenneme yevmeizin yetezekkerul insanu ve enna lehuz zikra.
- Yekulu ya leyteni kaddemtu li hayati.
- Fe yevmeizin la yuazzibu azabehu ehad.
- Ve la yusiku ve sakahu ehad.
- Ya eyyetuhen nefsul mutmainneh.
- İrcii ila rabbiki radıyeten mardıyyeh.
- Fedhuli fi ibadi.
- Vedhuli cenneti.
2. On geceye andolsun,
3. Çifte ve teke andolsun,
4. Geçip giden geceye andolsun!
5. Bütün bunlarda akıl sahibi için bir yemin var değil mi?
6. Rabbin, Âd kavmine ne yaptı, görmedin mi?
7. Sütunlar sahibi İrem’e,
8. Ki şehirler içinde onun bir benzeri yaratılmamıştı;
9. Vadide kayaları oyan Semûd’a,
10. Kazıklar sahibi Firavun’a (ne yaptı)?
11. Bunların hepsi ülkelerde azgınlık etmişlerdi,
12. Oralarda çokça bozgunculuk yapmışlardı.
13. Bu yüzden Rabbin onların üzerine azap kamçısı yağdırdı.
14. Şüphesiz Rabbin gözetlemededir.
15. İnsana gelince, Rabbi onu imtihan edip de ikramda bulunur, bol nimet verirse, “Rabbim bana ikram etti” der.
16. Ama onu imtihan edip rızkını daraltırsa, “Rabbim beni küçük düşürdü” der.
17. Hayır! Aksine, siz yetime ikram etmiyorsunuz,
18. Yoksulu doyurmaya birbirinizi teşvik etmiyorsunuz,
19. Mirası helâl-haram demeden yiyorsunuz,
20. Malı da aşırı şekilde seviyorsunuz.
21. Hayır! Yeryüzü üst üste çarpılıp dümdüz edildiği zaman,
22. Rabbin geldiği ve melekler saf saf dizildiği zaman,
23. Cehennem o gün getirilmiştir. İşte o gün insan, düşünüp öğüt alır. Fakat bu öğüt neye yarar?
24. “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.
25. Artık o gün Allah’ın edeceği azabı kimse edemez,
26. Onun vuracağı bağı kimse vuramaz.
27. Ey huzura ermiş insan!
28. Sen Rabbine, O senden razı, sen de O’ndan razı olarak dön!
29. Artık kullarımın arasına katıl,
30. Cennetime gir!